Welkom bezoeker. Ik heb jaren lang een website gehad met mijn schrijfsels maar doordat ik gehackt was, deed deze het niet meer. Nu moet ik helaas helemaal opnieuw beginnen. Er zijn nog wel wat oudere schrijfsels die ik terug heb gevonden, dus die voeg ik zo nu en dan ook toe.

Ondertussen ben ik nog op zoek naar een simpel designtje voor mijn pagina, dus het zou kunnen zijn dat het er hier ineens weer anders uit ziet 😉

Iedereen zit in de gordel, de motor start
er zit een meisje met een knuffel in haar hand
ze kijkt door het raampje, vraagt aan haar moeder:
“mamma, wanneer zijn we in dat mooie land?”

Een man die lacht, streelt het haar van zijn vrouw
net getrouwd, klaar voor hun reis, stralend van geluk
“Je hoeft niet bang voor het vliegen te zijn lief,
zo’n vliegtuig gaat echt niet zomaar stuk…”

Een vader, een moeder en een puberzoon
onderweg naar de zon en het heerlijke strand
de dochter blijft thuis, voor het eerst alleen:
“Wel bellen hoor, wanneer jullie zijn geland!”

Een vliegtuig hoog in de lucht vol blijde mensen,
van leven en dromen nog lang geen eind zicht
maar zij zullen nooit zien, want wij wel zagen
bij de eerste beelden van het extra nieuwsbericht

Een man zwaait met de knuffel van een kind
de huichelaar maakt nog een gebaar naar God
waar al wat nog heel is, zichtbaar wordt gestolen
gaat iedereen die achterblijft thuis eraan kapot

Wat gebeurt er met de slachtoffers, waar gaan zij heen?
de beelden vervagen, het geluid is alleen nog maar ruis
ik kan hier niet langer naar kijken, wat een ziek bestaan
voor nu heb ik één wens: breng deze mensen snel weer thuis

Jij bent de jas die ik niet pas
de schoen die net te groot is
de deur die niet meer open kan
en de afslag die ik net mis

Jij bent mijn grootste ergernis
een hamer die altijd misslaat
een verstoort moment van rust
omdat dan net de telefoon gaat

Jij zorgt er voor dat ik wakker blijf
ik niet meer normaal kan eten
of dat ik buiten voor mijn deur sta
en blijkt da’k de sleutels ben vergeten

Maar ik zal je er niet om haten
ik kan het je allemaal vergeven
omdat jij alleen al door je simpele lach
mijn hele wereld kan laten beven

Ik veegde mijn verdriet weg
omdat jij liever Dr. Phil wilde kijken
jij had al genoeg te doen
met andermans leed
daar kon ik echt niet bij
dat zou zelfs jou te veel worden

Ik hoef niet die mooie pracht en praal
ik wil niet op een hoog voetstuk staan
geen licht dat speciaal op mij is gericht
ik hoef geen kern te zijn van jouw verhaal

Ik verwacht geen halsbrekende toeren
geen zee van bloemen voor mijn deur
geen serenades vlak onder mijn raam
je hoeft geen toneelstuk op te voeren

Ik wil niets horen over de toekomstdromen
geen beloofd paleis met rode wijn fonteinen
wat ik van jou verlang is dat wat je voelt
en geeft, recht vanuit je hart zal komen

misschien omdat jouw gras even groener leek
of omdat ik jouw woorden die ik hoorde
onzuiver maakte naar mijn eigen toon

stemde mijn gevoel het ‘altijd al geweten’ over
of vertroebelde mijn verstand door het licht
die jouw ogen uitstraalden, waar ik zo van hield

de dagen met jou leken zomers
zonder jou is het nog net geen winter
het is goed zo, dag, groot leeg hart

Er is geen reden om jou te zien
wat maakt het allemaal ook uit
geen zekerheid en geen rust
ik hou niet van misschien

Ik ga, ’t wordt niet beter met de tijd
want jij hebt nooit de moed gehad
om jouw hart door mij te laten breken
ik hou niet van zwakheid

In al die lange loze nachten
heb ik je genoeg kansen gegeven
maar de tijd lijkt stil te blijven staan
ik hou niet van wachten

Dromen over dat je toch nog komen zou
maar ter vergeefs zodra ik wakker werd
ik verzin jouw woorden in mijn hoofd:
ik hou niet van jou…