Jij bent de jas die ik niet pas
de schoen die net te groot is
de deur die niet meer open kan
en de afslag die ik net mis

Jij bent mijn grootste ergernis
een hamer die altijd misslaat
een verstoort moment van rust
omdat dan net de telefoon gaat

Jij zorgt er voor dat ik wakker blijf
ik niet meer normaal kan eten
of dat ik buiten voor mijn deur sta
en blijkt da’k de sleutels ben vergeten

Maar ik zal je er niet om haten
ik kan het je allemaal vergeven
omdat jij alleen al door je simpele lach
mijn hele wereld kan laten beven